Mahirap umasa. Mahirap magpaasa. Masakit maghintay at lalong masakit pag napangakuan.
Pero ang pinakamasakit?
Magsakripisyo para sa isang tao. Ibigay lahat nang meron ka. Ipadama lahat nang kabutihan na alam mo sa sarili mo.
Gusto mo lang naman maging masaya sya db? Gusto mo lang mabigay lahat sakanya.
Pero pano kapag walang saysay lahat nang ginagawa mo dun sa tao? Pano kapag di ka niya binibigyan pansin? Pano kapag nagmumukha ka nang tanga? At pano kapag nasasaktan ka na?
Iiyak ka na lang. Iiiyak mo na lang lahat. Ganyan ang mga nagmamahal. Okay nang masaktan sila, wag lang ang mga taong mahal nila. The irony of life.
~kt
No comments:
Post a Comment